به نقل از «ایسنا»

اعتکاف و رابطه آن با زیست دینی در خانواده

تاریخ انتشار: ۱۵ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۱۵۳۳۵

ایسنا/قم کارشناسان مشاوره و روانشناسی حوزه، به بررسی رابطه اعتکاف و زیست دینی در خانواده پرداختند.

مهدی هادی، روانشناس و مدرس حوزه و دانشگاه در نشست اعتکاف و خانواده در قم که امروز برگزار شد، بیان کرد: اعتکاف عملی عبادی است که برخی اوقات به عنوان اتفاقی جذاب و معنوی معرفی شده است اما هدف ما این است که به بعد خانوادگی آن پرداخته و بگوییم اعتکاف یک امر تربیتی مؤثر بر تعالی خانواده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی افزود: انسان‌ها یکی از مهم‌ترین وظایفشان حرکت به سمت سعادت دنیوی و اخروی است. اگر خوشبختی را لمس نکنیم حال دلمان خوب نیست؛ حال اگر فطرت انسان این است پس ابزارهایی برای خوشبختی نیاز داریم که یکی از آن‌ها ایجاد صمیمیت درون خانواده است.

مدرس حوزه و دانشگاه ادامه داد: ما باید همچون بزرگان و اولیای خدا با همسران و فرزندان روابطی صمیمی داشته باشیم. اگر مروری بر روضه‌های حضرت زهرا (س) داشته باشیم می‌بینیم که تعداد زیادی از آن‌ها در خصوص عاشقانه‌های حضرت علی (ع) است که در عین صلابت آن هم در فضای متأثر از جاهلیت عاشق حضرت زهرا (س) است.

وی اظهار کرد: پیامبر نیز در این رابطه می‌فرمایند «آدم‌ها هر چقدر ایمانشان افزایش پیدا می‌کند لطیف‌تر شده و علاقه‌شان به همسرشان بیشتر می‌شود». در گفت و گوهای علمی از اصطلاح جنس مخالف زیاد استفاده می‌شود اما نباید از این اصطلاح استفاده شود زیرا اگر به فطرتمان نگاه کنیم می‌بینیم هر مردی میل به ایجاد ارتباط با زن دارد و زن هم همینطور.

این روانشناس در ادامه گفت: در اوایل زندگی مادر و پدر همراه انسان هستند و نیازهای عاطفی او را برطرف می کنند اما با بزرگ شدن متوجه می‌شویم میل به کس دیگری هم داریم و می‌خواهیم عاشقانه دوستش داشته باشیم. اعتکاف این کار را می‌کند یعنی معنویت ما را بالا می‌برد درست مانند مسی که زنگ زده باشد و ما آن را جلا دهیم و در نتیجه معنویت هم عشق را زیاد می‌کند.

وی با بیان اینکه معنویت انسان را عاشق می‌کند به تصاویر تشییع جنازه همسر آیت الله جوادی آملی اشاره کرد و گفت: مردی که مفسر، فقیه و فیلسوف است و جایگاه خارق العاده ای در مجامع علمی دارد زمان دفن همسرش اشک می‌ریزد، این معنویت و عشق است.

مدرس حوزه و دانشگاه با بیان اینکه در اعتکاف باید دنبال این عشق بود تأکید کرد: نمی‌گوییم در اعتکاف دنبال خدا نباشید، می گوییم دنبال خدایی باشید که یکی از نشانه‌های خوشبختی را همین عشق‌ورزی‌های پاک و زلال قرار داده است.

وی در رابطه با نکته دیگری از اعتکاف توضیح داد: ما آدم‌ها زمانی می‌توانیم رفتارهای سالم انجام دهیم که به نیازهای ما در بعد جسمی و روحی پاسخ داده شده باشد. نیاز همان حالت مربوط به جسم یا روان است که اگر پاسخ داده نشود تعادل بدن را به هم می زند و موجب رفتارهای ناسالم می‌شود.

هادی تصریح کرد: وقتی به اعتکاف می‌رویم به نیاز مهم "خلوت با خدا" پاسخ داده می‌شود. وقتی سه روز خودمان را محدود کرده و از همه چیزهایی که اجازه نمی‌دادند این خلوت اتفاق بیفتد دور می‌شویم، نیاز به تنهایی و خلوت پاسخ داده می شود؛ پس از آن ما رها و آزاد آماده انجام رفتارهای سالم هستیم که از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به محبت به همسر اشاره کرد.

وی تأکید کرد: ما گاهی اوقات فکر می‌کنیم اگر تنها باشیم موفق‌تریم که در این مورد حتی بعضی افراد به آیه‌ای از قران با این مضمون اشاره می‌کنند که حضرت موسی (ع) قرار است به کوه طور برود و به او دستور داده می‌شود کفش‌هایش را برای احترام در آورد، سپس به او می گویند همسر و فرزندان را فراموش کن و فقط به خدا فکر کن.

هادی ادامه داد: حالا در مورد آیه مذکور سؤال پیش می‌آید که آیا وقتی به اعتکاف می‌رویم باید همسر و فرزندان را فراموش کنیم و در یک فضای تنهایی و بی کسی قرار بگیریم؛ در جواب این سؤال باید بگوییم که درست است باید فقط به خدا فکر کرد اما باید به این هم فکر کرد که خدا لذت و سعادت را در چه چیزی قرار داده است که یکی از این موارد لطف کردن به اعضای خانواده است.

مدرس حوزه و دانشگاه با اشاره به روایتی از پیامبر بیان کرد: در این روایات آمده است که خداوند مردی را که پیش همسر و فرزندانش بنشیند از مردی که در مسجد النبی معتکف شود بیشتر دوست دارد. پس اگر زن و مردی می‌خواهند به خدا برسند درست است که باید به خدا فکر کنند اما باید بدانند یکی از راه‌های رسیدن به خدا لطف عاشقانه و بدون منت به همسر و فرزندان است.

این روانشناس بیان کرد: در زمان‌هایی هم این اتفاق می افتد که افراد به صورت خانوادگی توفیق اعتکاف را دارند که در این موارد اعضای خانواده ضمن ذکر خدا مطمئن باشند لطفشان نسبت به یکدیگر از مهم‌ترین عباداتی است که می‌توانند انجام دهند.

وی اضافه کرد: ما آدم‌ها همیشه برای رسیدن به مقصد دنبال میانبر مطمئن هستیم؛ همسر ما آن میانبر مطمئن، جذاب و زیبا برای رسیدن به بهشت است. باید توجه داشت که این مسئله برای زن و مرد دو طرفه بوده و برای محبت به فرزندان و برعکس نیز صدق می‌کند.

هادی با بیان اینکه دین رشد و قرب را در زمینه اجتماعی

بسیار بیشتر از گوشه نشینی و خلوت با خدای متعال قرار داده است و حتی همان گوشه‌نشینی‌ها را هم در بطن جامعه قرار داده است گفت: خانواده نه تنها مانع رسیدن به سعادت نیست بلکه مشوق آن است در نتیجه انسانی که به اعتکاف می‌رود وقتی برمی گردد باید کمک کننده همسرش باشد تا هر دو در مسیر در رحمت الهی قرار گیرند.

وی تأکید کرد: اگر 72 ساعت عبادت اعتکاف را تقسیم بر نمازهای یومیه روزانه کنیم 5 ماه عبادت فشرده می‌شود که خداوند آن را در 3 روز آورده است تا روح انسان صیقل داده شده و علاوه بر خانواده جامعه را بازسازی و به‌سازی کند.

در ادامه سید محمد باقر تکیه‌ای، قائم مقام ستاد مرکزی اعتکاف نیز بیان کرد: آماده می‌شویم در ماه رجب در آستانه ولادت امام علی (ع) به عبادت اعتکاف برویم و در خانه‌ای مهمان شویم که میزبان آن خدا است و به آن چه که او دوست دارد از جمله روزه داری، قرآن، انس با صحیفه سجادیه، شب زنده داری و... بپردازیم.

وی افزود: این عبادت جامع است زیرا دیگر عبادات را نیز در دل خود جای داده است؛ عبادت اعتکاف در دل خود نماز، روزه، شب زنده داری، حضور در مسجد، تلاوت قرآن، مناجات با خدا و ... دارد که معتکف را در شرایط بسته‌ای قرار می‌دهد.

این روانشناس ادامه داد: اعتکاف از عکوف به معنای خود را محبوس کردن می‌آید تا در دل انسان خلوتی به وجود بیاید تا زمینه ارتباط صمیمی و عاشقانه با خدای متعال فراهم شود که این ارتباط کلید سعادت انسان است. البته از این موضوع نباید غافل شد که ارتباط با خدا کامل مرتبط با ارتباط با خانواده و جامعه است زیرا خداوند انسان را به صورت اجتماعی آفریده است.

دانش آموخته رشته تربیت اخلاقی عنوان کرد: انسان از ماده انس است که انس هم یعنی صمیمیت و محبت به همین دلیل خداوند انسان را به ارتباط و محبت به خود، خانواده و اطرافیان توصیه می‌کند. معنویت و ایمان زمینه آرامش در خانواده را فراهم کرده و سبب ایجاد اطمینان قلبی میان زوجین نیز می‌شود. پیامبر نیز اگر سالی 10 یا 20 روز در مسجد النبی معتکف می‌شدند به همین دلیل ایجاد انس با محبوب و سپس با مردم بود.

تکیه‌ای در خصوص اینکه چرا اعتکاف باید در مسجد جامع انجام شود توضیح داد: اولین دلیل آن این است که مردم شهر در حال عبور و مرور افراد معتکف را ببینند. دومین دلیل آن است که به مسئولیت اجتماعی خود در قبال جامعه ایمانی توجه کنیم.

این روانشناس با اشاره به خاطرات یکی از علما گفت: یکی از علما می‌گفت نوه 10 ساله من وقتی معتکف شد این مسجدنشینی و ارتباط با معبود عالم تحولی در او ایجاد می‌کند که تا چند ماه تمام اعضای خانواده را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد بنابراین در عبادت اعتکاف ممکن است از خانواده یک نفر معتکف شود اما باقی خانواده را تحت تأثیر این معنویت قرار می‌دهد.

قائم مقام ستاد مرکزی اعتکاف تصریح کرد: این نشان می‌دهد که اعتکاف عبادتی جامعه پرداز و خانواده ساز است به همین دلیل است که مقام معظم رهبری نیز بارها به ترویج اعتکاف اشاره کرده‌اند. این عبادتی که می‌تواند خانواده و جامعه را رشد دهد به عبارتی می‌توان گفت تکمیل کننده آن صحبت پیامبر (ص) است که می‌فرمایند «بهترین انسان‌ها بین شما کسانی هستند که نسبت به خانواده خود توجه بیشتر، حسن خلق و مراقبت بهتری دارند و من هم به عنوان رسول خدا از همه شما جلوتر هستم».

تکیه‌ای ابراز کرد: امسال نوعی از اعتکاف با برنامه‌های ویژه‌ای تحت عنوان "اعتکاف مادر، فرزندی" طراحی شده است که در آن مادر به همراه فرزند خود معتکف می‌شود. این نمونه شاید قبلاً هم اتفاق افتاده باشد اما امسال سعی داریم بارزتر شود تا مادر و پدر نقش خود را در تربیت و سعادت فرزندان به خوبی ایفا کنند.

دانش آموخته رشته تربیت اخلاقی با اشاره به استقبال کم نظیر نوجوانان و جوانان به خصوص دهه هشتادی‌ها نسبت به این عبادت ناب اسلامی گفت: این اتفاق مبارکی است که در نسل‌های جدید رخ داده است اما متأسفانه به دلیل تعداد بالای درخواست ها شاهد اشک حسرت تعداد زیادی از این نوجوانان و جوانان هستیم.

تکیه‌ای با بیان اینکه امروزه اعتکاف به یک نرم افزار فرهنگی، معنوی تبدیل شده است که در مقابل تهاجمات وارد شده از سوی دشمن سد محکمی ساخته است گفت: این ابزاری است که بیش از هزار سال پیش بزرگان مقدس اسلام برای ما قرار داده‌اند. طبق گفته رسول خدا اعتکاف فرصتی برای پاک شدن انسان ار همه آلودگی ها است و در آن خداوند همه حسناتی که فرصت یا توان انجام آن را نداریم در نامه اعمال ما می‌نویسد و ما را رشد می‌دهد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری منطقه قم استانی اجتماعی استانی شهرستانها استانی اقتصادی دهه فجر استانی سیاسی استانی ورزشی منطقه مازندران استانی فرهنگی و هنری استانی اجتماعی استانی شهرستانها استانی اقتصادی دهه فجر مدرس حوزه و دانشگاه همسر و فرزندان قرار داده عبادت اعتکاف پاسخ داده تکیه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۱۵۳۳۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

۷ نشانه که می گوید باید کسی که دوستش دارید را ترک کنید

ترک کردن کسی که دوستش دارید، هرگز آسان نیست. اما گاهی اوقات، این کار برای سلامت عاطفی و رشد شخصی شما ضروری است.

به گزارش روزیاتو، به بررسی ۸ نشانه کلیدی می پردازیم که می گوید ممکن است لازم باشد کسی که دوستش دارید را ترک کنید. این کار تسلیم شدن نیست، بلکه حرکت رو به جلو است.

۱) منفی‌گرایی مداوم

عشق باید به شما کمک کند که رشد کنید. تجربه منفی گرایی مداوم در یک رابطه، نشانه روشنی است که چیزی باید تغییر کند. منفی‌گرایی مداوم ممکن است شامل مشاجره های مکرر، احساس خستگی یا کاهش عزت نفس شما باشد.

روابط نزدیک ما به طور ایده‌آل باید منشا حمایت، احساس مثبت و شادی باشند. اگر در عوض مدام در استرس هستید، ممکن است زمان آن رسیده باشد که دوباره رابطه خود را ارزیابی کنید.

به یاد داشته باشید که این کار به معنای مقصر دانستن طرف مقابل نیست. بلکه شما باید تصمیم بگیرید که چه راهی برای سلامت عاطفی شما بهترین انتخاب است.

سخت است، اما گاهی اوقات رها کردن قدم شجاعانه ای است که باید برداشته شود.

۲) مسائل حل نشده

مشکلات در هر رابطه ای اجتناب‌ناپذیر هستند. اما نحوه برخورد ما با آنها مهم است.

مسائل حل‌نشده می توانند حتی در قوی ترین روابط شکاف ایجاد کنند. شاید بخواهید مسائل و مشکلات را نادیده بگیرید به این امید که خود به خود ناپدید شوند.

با این حال، مسائل حل نشده به مرور زمان منجر به رنجش و جدایی می شوند. آنها مانند یک سم آهسته عمل کرده و پیوند ما را ذره ذره از بین می برند؛ تا جایی که چیزی برای نجات نمانده باشد.

بنابراین، اگر در موقعیتی قرار گرفتید که در آن مسائل به جای رویارویی و حل و فصل کنار گذاشته می‌شوند، ممکن است نشانه‌ای از این باشد که زمان رها کردن آن رابطه فرا رسیده است.

این کار آسان نیست، اما سالم تر از حفظ رابطه ای پر از حرف های ناگفته و مسائل حل نشده است.

۳) در دسترس نبودن از لحاظ عاطفی

در دسترس بودن از نظر عاطفی، پیش‌نیاز هر رابطه سالم است. این به معنای پذیرا بودن احساسات شریک زندگی و همچنین ابراز احساسات خود است.

تحقیقات نشان داده که در دسترس نبودن از لحاظ عاطفی اغلب می تواند از تجربیات آسیب‌زا در گذشته یا مسائل عاطفی حل نشده ناشی شود.

اگر قادر به برقراری صمیمیت عاطفی با طرف مقابل نیستید، ممکن است نشانه‌ای از این باشد که او از نظر عاطفی در دسترس نیست. این موضوع می تواند در طول زمان به شدت برای شما خسته‌کننده باشد و منجر به احساس تنهایی و نارضایتی شود.

شناخت این نشانه بسیار مهم است. زیرا هیچ مقدار عشقی نمی تواند کمبود ارتباط عاطفی را جبران کند. به همین خاطر، گاهی اوقات رها کردن تنها گزینه پیش رو می شود.

۴) بی اعتمادی

اعتماد در هر رابطه ای حرف اول را می زند. در واقع اعتماد یک رشته نامرئی است که دو نفر را در کنار هم نگه می دارد، حتی زمانی که شرایط سخت باشد.

اما چه اتفاقی می‌افتد که آن نخ پاره شود؟

اگر دائماً به اعمال یا سخنان طرف مقابل شک می‌کنید یا او نشانه‌هایی از بی‌اعتمادی نسبت به شما نشان می‌دهد، ممکن است نشانه‌ای واضح از این باشد که چیزی در رابطه شما اشتباه است. هنگامی که اعتماد از دست می رود، بازسازی آن سخت است.

اصول روانشناسی بر اهمیت اعتماد در حفظ روابط سالم تاکید می کنند. بدون آن، سوءظن و ناامنی می تواند در رابطه رخنه کرده و زمینه ای برای درگیری و ناراحتی ایجاد کند.

گاهی اوقات، با وجود تلاش ما نمی توان اعتماد را دوباره به رابطه بازگرداند. در چنین مواردی، رها کردن و حرکت به جلو ممکن است سالم‌تر باشد.

۵) اهداف زندگی‌تان با هم هماهنگ نیستند

در مسیر عشق، دو نفر باید با هم به سوی رویاها و آرزوهای مشترک خود قدم بردارند.

اما اگر مسیرهای شما به جای همگرا شدن، واگرا شوند چه؟

اگر دائماً باید رویاهایتان را کنار بگذارید، یا اگر فرد مورد علاقه‌تان مایل نیست که آینده‌اش را با رویاهای شما هماهنگ کند، ممکن است وقت آن رسیده باشد که رابطه خود را دوباره ارزیابی کنید.

اصول روانشناسی بر اهمیت سازگاری در روابط طولانی‌مدت تاکید دارند. داشتن اهداف متفاوت می تواند منجر به رنجش، ناامیدی و احساس گیر افتادن در رابطه شود.

رشد در کنار یکدیگر در یک رابطه ضروری است، نه جدا از هم. گاهی اوقات، رها کردن تنها راه برای اطمینان از این است که هر دو نفر می توانند آزادانه راه خود را دنبال کنند.

۶) دیگر خوشحال نیستید

این مورد ممکن است بدیهی به نظر برسد، اما اغلب نادیده گرفته می شود. شادی جوهره عشق و دلیل ایجاد پیوند ما با دیگران است.

غیرعادی نیست که خودمان را آنقدر درگیر پیچیدگی یک رابطه بیابیم که فراموش کنیم یک سوال ساده از خودمان بپرسیم: آیا من خوشحالم؟

اگر در رابطه خود دائماً ناراضی، مضطرب یا تحت استرس هستید، مجدداً رابطه‌تان را ارزیابی کنید. روابط ما باید شادی، آسایش و احساس تعلق به همراه داشته باشند.

سلامت عاطفی ما در درجه اول اهمیت قرار دارد. اشکالی ندارد که شادی خود را به جای رابطه ای که شما را بی انگیزه می کند، انتخاب کنید.

۷) همیشه برای توجیه رفتارهای طرف مقابل بهانه می آورید

آیا تا به حال متوجه شده اید که دائماً برای توجیه رفتارهای طرف مقابل بهانه می آورید؟

شاید همیشه اعمال و رفتارهای شریک زندگی خود را نه‌تنها برای دیگران، بلکه برای خودتان توجیه کنید.

اصول روانشناسی به ما هشدار می دهند که بهانه‌جویی مداوم می تواند نشانه انکار باشد. این کار راهی برای اجتناب از این واقعیت دردناک است که شما در یک رابطه سالم نیستید.

وقتی کسی را دوست دارید، می خواهید بهترین ویژگی ها و رفتارها را در او ببینید. اما باید به یاد داشته باشیم که عشق نباید ما را تا حدی کور کند که ارزش های خود را نادیده بگیریم.

اگر در موقعیتی قرار گرفتید که همیشه برای رفتار طرف مقابل بهانه می آورید، رها کردن رابطه اشکالی ندارد.

کانال عصر ایران در تلگرام